Uyarmadı demeyin! Aslı Atamer’in yıllarca hobi olarak topladığı eşyaları satışa sunduğu Karaköy Junk’in tadını çıkarabilmek için koca bir gün ayırmanız gerekiyor.
algiygal1
Junk gibi bir mağaza açmaya nasıl karar verdiniz?
Uzun yıllardır eşya topluyorum. Bir süre sonra sadece kendime satın almanın dışına çıkıp İngiltere’deki pazarlarda stant açmaya başladım. Birçok şeyin nerede olduğunu biliyordum fakat cebimdeki para yetmediği için sahip olduklarımı satıp yenilerini alıyordum. Seyahatlerim sırasında efsane yerler bulmaya başladım. Türkiye’nin aksine yurt dışındaki müzayedelerde bir liraya da eşya bulabiliyorsunuz. Yurt dışında aslında bu bir hayat tarzı… Derneklerden, sokaktan, pazardan veya antikacılardan farklı parçalar alıyordum. İngiltere’den Türkiye’ye döndüğümde ise bir dükkân açmak istiyordum.
Başka bir iş yaparken mi bu kararı aldınız?
Aslında bu tarz eşyaları hep topluyordum ama hiç iş amaçlı değildi. İngiltere’de beş-altı yıllık bir sürenin ardından başka bir işte çalışamayacağımı anladım. Nasıl bir yer olacağını hiç düşünmemiştim. Bir sürü müzayede, galeri, müze, antikacı ve café gezdim. Gördüğüm her şeyden bir parça katarak bir yer oluşturdum.
Bir eşyayı alırken nelere dikkat ediyorsunuz?
İşin ticari kısmına çok bakmıyorum. “Bu satar” diye bir parça satın almıyorum. Beğendiğim şeylere yöneliyorum. Para kazanabilmek için daha farklı düşünmem lazım ama ben hâlâ tuhaf şeyler toplamayı tercih ediyorum. Dönemsel olarak 1970’leri, art nouveau’yu ve art deco’yu seviyorum. Bazen çok antika olmasa da farklı geldiği için bir parçayı alabiliyorum.
Ticari bakmaya başladığınızda yaptığınız işin ruhunu kaybedeceğini düşünür müsünüz?
Şimdilik her şey iyi gidiyor. Aslında insanlar da bu tip parçalar bulmak için geliyorlar buraya. Evini döşemek için değil… Sevsem de dükkân küçük olduğu için fazla mobilya sığdıramıyorum.