Hani insan sevdiği bir şarkıyı bulunca kendini hazine bulmuş gibi bir havalara sokar, yükselir ve devamlı o şarkıyı dinler ya… Aynen o hislere kapılıp Pis’ton albümünü CD player’a koyduğumdan beri içinden çıkaramıyorum…
1_2
Müzik matematik işi midir? Yoksa içten geldiği gibi endişesiz mi yapılır?
Müzik de her işte olduğu gibi belirli oranda planlama gerektirir. Dikkat edilmesi, öğrenilmesi gereken pek çok ciddi unsuru barındırır bünyesinde. Herkes müzik yapabilir. Ama herkes müzik yapamaz... Bir müzigin yola çıkış şekli bence gayet mühim. Hatta en mühim. Neyi düşünerek şarkı yazdığı, şarkının 5-10-15 yıl sonra nerede olacağı, senin ondan utanıp utanmayacağın, anılıp anılmayacağın, aranıp aranmayacağın, dik mi duruyorsun, ayakta mısın, nasılsın (?) gibi unsurları göz önüne almalı kişi. Öyle iki kıvırma, üç ninni ile olacak şey değil kısaca. Dediğim gibi, herkes müzik yapabilir.
İstanbul’un sevdiğin mekanları peki?
Rumeli Hisari, MaMa, Bebek, Happily Ever After, Red Cat Tattoo, Kırıntı Kahve, Taksim, Alt, Zubeyir Ocakbaşı, Tektekçi, Nişantaşı, Delicattesen ve Miyo.