Bir canlının hayatını kurtarırken aslında kendi hayatınızı da kurtarmış olabileceğini düşündünüz mü? Aktaracağımız pek çok hikâyenin bu savı desteklediğini görünce çok şaşıracaksınız.
emelkap
• Emel Ceylan Üçüncüoğlu & Babacık
Hayatta “şanslıyım” diyebilen azınlıktandım. Harika bir aileye, harika arkadaşlara, harika eğitime ve kendime göre harika bir iş hayatına sahiptim. Kendimi bildim bileli hayvanlara zaafım vardı. Bir gün TEM otoyolunda en sol şeritte giderken orta refüjde bir köpek yavrusu görür gibi oldum. En sağ şeride, ardından emniyet şeridine geçip 860 metre geri gittim! Sahiden de 80-100 cm genişliğindeki refüjde her an yola atlayacakmış pozisyonda duran, aslında tam da yavru olmayan, zayıflıktan minnacık kalmış bir beden ve çaresizce bakan o kahverengi gözleri gördüm. O güne dek sayısız can elimden, yüreğimden geçip gitmişken, bebek yaşında yazmak istemediğim işkencelere maruz kalmış, yaşama isteği olmayan, klinikte hekimlerin bile gözlerinin buğulanmasına sebep olan bu canı kurtarmam, hayatımı başka bir harika boyuta taşıdı. Kendimle gurur duydum. Günlerce, haftalarca başkalaştım, bana bir cesaret geldi. Yüksek ökçelerime, metropoldeki yaşamıma veda edip doğa içinde yaşama hayallerimi planlar oldum. İki senenin sonunda göç ettim. Kocaman arazi üzerinde kuş sesleri içerisinde dalından meyveleri toplarken yeni yaşamımın her gününe şükür ettim! Diplomalarıma ihanetmiş gibi görünse de aslında Babacık, kanıksadığım esaretimden kurtuluşum oldu.
• Aysen Ertür & Meli
Yıllardır kedilerim var ama geçen yıla kadar apartman dairesinde köpek beslemenin köpeğe haksızlık olduğunu sandığım için sadece sokakta besliyordum. Sonra geçici evine nakledilmesi için destek olacağımı sandığım Meli’nin bacağının ne kadar kötü vaziyette olduğunu öğrendim. Veteriner “Eğer İstanbul dışına gidiyorsa, bacağı ampüte etmek daha doğru olabilir” dedi. Meli bana baktı. O bakışta hem hüzün hem korku hem de sonsuz bir teslimiyet vardı. Bacağı kurtardık, bırakacak başka yer olmadığı için Meli benimle eve geldi. Ben onu kurtardığımı sanıyordum. Ha-ha... Düzenli bir yaşam ve düzenli spor için herkesin bir köpeği olmalıymış meğer. Köpek gezdirirken sosyalleşilir, dünyanın en iyi huylu köpeği sayesinde çocuklara hayvan sevgisi aşılanırmış. Onu okşamak insana huzur verirmiş. Onunla oynamak insanı güldürürmüş. Meli iyi ki beni kurtarmış!
• Demet Tekinay & Misafirleri
Geçici annelik yaptığım köpeklerim. Kucağımdaki Kontes, beni öpmeye çalışan çapkın da Paşa. Hayatımızı hem maddi hem manevi yönden güzelleştiriyorlar. Sağımızdaki solumuzdaki apartmanlara giren hırsızın haddi hesabı yok, onların sayesinde bizim apartmana gelemiyorlar. Ayrıca bana âşık iki tiple beraber yaşıyorum! Beş tane de kedimiz var. Hayriş dışındakilerin hepsi ölmek üzereyken kurtarıldı ve maddi durumumuzun hızla düzelmesini sağladılar. Kedi demek bereket, bolluk demek... Bir de, biz uyurken evde çıkan yangında hayatımızı bas bas bağıran rahmetli kedim Felis kurtarmıştı.