Sergideki bazı çalışmalar oldukça kişisel anları yansıtıyor. Arkasındaki hikâyeleri bize anlatır mısın?
Öncelikle hepsinin bir ortak noktası var. Paylaşılan anlar ve duyguların portresini çizmeye çalıştım. Tiyatro, oyuncu olmak konusunda istekli çocuklar için hayati önem taşıyor. Süperman kostümünü giyen ‘Super Girl’ (Süper Kız) de fantastik bir his veriyor. Yetişkinler olarak biz de her gün türlü türlü zorlukla karşılaşıyoruz. Bu yüzden kendimizi Süperman gibi hissetmek için farklı yollar aramamız gerekiyor. ‘Family Reflection’ (Aile Yansıması) isimli çalışmada yer alan grup fotoğrafı ise ‘selfie’ neslinden ilhamını aldı. Ailece gerçekleştirilen selfie anının bir ayna veya bir tür lensten yansımasına dair bir fikrim vardı ve bu anın ne kadar özel ve narin olduğuna dair düşünmeye başladım. Tenis oyuncuları çalışması ise gördüğüm bir fotoğraf sonucunda ortaya çıktı. Tenis kortunda bir çift duruyordu. Bu anı çok romantik buldum. Yaşamımızda sahip olabileceğimiz en güzel romantik aşkın veya arkadaşlığın beraber bir şeyler yapabilmemize bağlı olduğunu hatırlattı. İnanın ya da inanmayın, tenis oynamak gibi aktiviteler çok samimi, çok fiziksel ama aynı zamanda çok zihinsel. Odaklanmalısın yoksa oynamaya devam edemezsin. Bu resmin sağlıklı bir samimiyet hissi yakalamasını istedim.
Peki, karpuzlarla dolu olan masada neler oluyor?
Karpuzlarla dolu masanın yanındaki kızların görüntüsü, bu tür basit şeylerin ne kadar heyecan verebileceğiyle ilgiliydi. Karpuzlarla derdimin ne olduğunu bilmiyorum ama çok lezzetli ve tatlılar, ayrıca tüm o gülünç çekirdeklerden kurtulma süreci hep çok eğlenceli oluyor. Amerikalılar karpuz hakkında Türklerden daha az uygar. Türk mutfağında genellikle karpuz kesilip bir kapta sunulur. Amerika’da büyürken ise karpuz, eğlenceli ve güneşli yaz aylarında bir etkinlik sembolüydü. Büyükler karpuzu kesip arka bahçedeki veya plajdaki bir piknik masasına atar, çocukları bu karmaşayı herkesten uzak bir yere taşırlardı. Bu durum insanlar birbirlerine çekirdek tükürdükleri için hep büyük, nefis bir karmaşaya dönüşürdü. Karpuz sadece bir yiyecek değil, bir etkinliktir! Ve dürüst olmak gerekirse, bir yetişkin olarak hâlâ karpuz yiyeceğim zaman heyecanlanırım. Biraz saçma, ama bir o kadar da doğru.